Co prawda doniesienia o nowych gatunkach zwierząt z Ameryki Południowej nie należą do rzadkich, jednak ten przypadek zasługuje na szczególną uwagę. Po pierwsze, naukowcy wpadli na ślad tego gatunku na portalu o światowym zasięgu „iNaturalist”, na którym pasjonaci przyrody i naukowcy dzielą się ciekawymi zdjęciami zwierząt i roślin. Jedno z nich, przedstawiające niezidentyfikowanego motyla o charakterystycznym ubarwieniu skrzydeł, zwróciło uwagę specjalistów.

Po drugie, co najbardziej zaskakujące, odkrycia nowego dla nauki gatunku motyla dokonano w bezpośrednim sąsiedztwie, a właściwie na przedmieściach Quito, stolicy Ekwadoru – wielkiej metropolii liczącej około trzech milionów mieszkańców. Wśród krajów Ameryki Południowej Ekwador uchodzi za zdecydowanie najlepiej poznany pod względem fauny i flory, w szczególności motyli, które są na tym obszarze badane od połowy XIX wieku; trudno jest zrozumieć, jak przez tak długi czas okazały, jaskrawo ubarwiony gatunek motyla uchował się przed okiem badaczy. Być może związane jest to w pewnym stopniu z jego środowiskiem naturalnym, które ogranicza się do wąskiego pasa roślinności wzdłuż górnej linii lasu – ekotonu –  porastającego stożek aktywnego wulkanu Pichincha. Badania naukowe na tym terenie utrudniają niekorzystne warunki pogodowe i duża wysokość nad poziomem morza.

Corades yanacocha to duży motyl o rozpiętości skrzydeł około 7 cm. Jego skrzydła są brązowe z ceglastoczerwoną przepaską niespotykaną u żadnego innego przedstawiciela tego rodzaju, liczącego w sumie około 25 gatunków. Spodnia strona skrzydeł posiada kamuflujący, marmurkowy deseń z odrobiną koloru pomarańczowego na przedniej parze. Obecnie, w kolekcjach na całym świecie, znanych jest zaledwie sześć samców tego gatunku, z czego jeden przechowywany jest w zbiorach Centrum Edukacji Przyrodniczej UJ. Samica tego gatunku pozostaje nieznana. Corades yanacocha występuje w rezerwacie Yanacocha, który został utworzony pierwotnie w celu ochrony zagrożonego gatunku kolibra. Ochrona fragmentu pierwotnego lasu uniemożliwiła zakładanie przemysłowych plantacji obcych dla tego terenu drzew (sosny i eukaliptusa) oraz powstrzymała prowadzenie rabunkowej gospodarki rolnej, co uchroniło od wyginięcia ten gatunek motyla.

Warto podkreślić, że odkrycie to jest wynikiem prowadzonej od szeregu lat współpracy naukowej polskich badaczy z Uniwersytetu Jagiellońskiego, Muzeum Historii Naturalnej Uniwersytetu na Florydzie, Muzeum Zoologicznego w Bonn i lepidopterologów francuskich, mającej na celu poznanie fauny najbardziej bioróżnorodnego obszaru świata, Andów tropikalnych, przyczyniającej się do podniesienia świadomości społecznej o konieczności ochrony środowisk naturalnych i zachowania bioróżnorodności naszej planety.

źródło: uj.edu.pl